Małszewo – młyn wodny z 2 poł. XIX wieku
W Małszewie, na zachodnim brzegu jeziora Małszewskiego znajduje się niewielki, drewniany młyn kryty prostym, dwuspadowym dachem charakterystycznym dla mazurskiej architektury. Młyn w Małszewie wspomniano w 1601 roku, jednakże istniał już zapewne wcześniej aniżeli mówią o tym oficjalne dokumenty. W 1643 elektor Fryderyk Wilhelm nadał w Małszewie karczmę i w tym też czasie był tam już dziedziczny młynarz.
Wcześniej niedaleko istniało jezioro Ubytek zaopatrujące młyn w wodę, która piętrzona była w stawie młyńskim wyżej młyna i dostawała się na mechanizmy napędowe żaren dwoma przepustami pod drogą. Młyn posiadał turbinę wodną o mocy 12 koni i 2 pary kamieni.
Po zakończeniu wojny ojciec obecnego właściciela próbował przywrócić nieczynny młyn do użytku, jednakże ze względu na znaczne uszkodzenia mechanizmu do mielenia zboża jakie poczynili żołnierze rosyjscy, nie doszło to do skutku. Młyn do października 1945 roku pracował tylko dla wojsk rosyjskich. Miejscowa ludność mogła korzystać z jego dobrodziejstwa po tym okresie.
